Groepsrondreis Zuidelijk Afrika Hoogtepunten

Comfortabel door ruig Afrika

Toen ik als kind urenlang met mijn hond over de Kempische heiden dwaalde liet ik mijn fantasie vaak de vrije loop. De Vlaamse vlakte werd plots de Afrikaanse savanne en in plaats van er met mijn trouwe viervoeter te lopen nam ik deel aan ingebeelde expedities die de woeste binnenlanden van het donkere continent gingen verkennen. Dankzij de reizen die ik begeleid in Zuidelijk Afrika kan ik met een goed gevoel terugdenken aan die jeugdige dagdromerij omdat ik weet dat ik tenminste één van mijn jongensdromen heb waargemaakt.

De reis van Kaapstad naar de Victoria watervallen (Cape 2 Vic voor de insiders) is er één in pure en onvervalste overland stijl. Deze manier van reizen vindt zijn oorsprong aan het einde van de zeventiger jaren bij mensen die niet meer tevreden waren met een campinkje in de Ardennen en het eens wat verder gingen zoeken, en vooral... op een andere manier. Ze verbouwden een oude legertruck en draaiden hun wielen richting Afrika. Een jong ventje uit de Kempen las erover in de boekjes en zijn fantasie sloeg op hol.

Hoogtepunten, natuurmomenten, woestijnervaringen, meditatieve stilte, uitgestrekte leegte, voorhistorie, spannende verhalen, wilde dieren, adrenaline, lekker eten, knetterend kampvuur, excentrieke boeren, wereldwonderen, kleine beestjes, grote beestjes, allemaal beestjes, moerassige labyrinten, schuivende duinen en spectaculaire wolkenformaties die de blauwe hemel van patroon voorzien ... zijn maar enkele van de sleutelwoorden die deze reis onderstrepen.

Dagenlang denderen we over strakke grindwegen in het leegste land ter wereld: Namibië. We stappen uit om bewegende duinen te beklimmen of over grillige rotspartijen te klauteren op zoek naar een spoor van een ver en onbekend verleden. Ons avondlijk vuur dient om het wild op afstand te houden, ons potje te koken of gewoon voor de gezelligheid. We bereiken de met een uitgestrekt savannelandschap omringde zoutplaat Etosha: de enige plaats ter wereld waar olifanten wit kunnen zijn.

In de bergen van centraal Angola ontspringt een rivier die Okavango heet. Na een duizend mijl lange kronkel in zuidoostelijke richting verdwijnt de stroom in de moerassen van Botswana. Het is een labyrint van rietpartijen en eilandjes; dit alles bevolkt met een rijk en divers wildbestand. We punteren ons een weg doorheen het riet, gebruik makend van een uitgeholde boomstam en de door nijlpaarden onderhouden kanaaltjes. Meerdere keren gaan we aan land om de eilanden te verkennen en er ons kamp op te slaan. Als je in deze omgeving niet tot rust komt, is er iets mis met je.