Menu
Trans-Siberië Express, de droom van mijn vader
Loudi Pot en haar vader reizen met de Trans-Siberië Express. Samen beleven ze een onvergetelijk reisavontuur!
Moskou (dag 1, 2 en 3)
Op het vliegveld in Moskou hebben we de groep voor het eerst gezien. Bij aankomst in het hotel kregen we meteen een traditioneel Russisch welkomstdiner. Goed moment om de elkaar een beetje te leren kennen. Ik had eigenlijk meteen een goed gevoel. Leuke, afwisselende groep, ook qua leeftijd. De gids was van mijn leeftijd. Een spontane meid met een goed gevoel voor humor. Ook zij paste perfect in onze groep. In Moskou hebben we veel gezien. Het begon met een bustour door de stad, Rode Plein, Kremlin, Mausoleum, Gorkipark (zeker een aanrader!), Christus Verlosserkathedraal, Sculptures Cemetery én het metrostelsel van Rusland. De stations zijn al een museum op zich. De vier mooiste die je écht gezien moet hebben: 1. Yellow ceilings - Komsomolskaya (Комсомольская) 2. Art Deco one - Mayakovskaya (Маяковская 3. Then Kievskaya (Киевская) 4. Ploshad Revolutsii (площадь революции) Geen zorgen, bovenstaande hebben we niet allemaal in één dag gedaan! Toch is het ook ‘hard werken’ om alles in twee dagen te zien. Maar zéér de moeite waard allemaal. Einde van dag 3 > EINDELIJK die iconische trein in. Ik moet eerlijk zeggen, het was wel even slikken. Ik wist dat het klein en krap was, maar je realiseert het je pas echt als je voor het eerst je coupé binnen loopt. Toen we van de schrik bekomen waren, hebben we één voor één ons bed opgemaakt. Tegelijk gaat niet qua ruimte. Toen we allemaal gesetteld waren en ik bovenin m’n stapelbedje lag, besefte ik pas echt goed dat de reis was begonnen.
Trein (dag 4)
Eerste nachtje trein is goed bevallen. Iedereen was natuurlijk kapot na twee dagen rondstruinen in Moskou. Officieel is het verboden om alcohol te drinken in de trein, maar zolang je je coupédeur dichthoudt en niemand last van je heeft, wordt er niet moeilijk over gedaan. We hadden wat Russische Wodka en bier ‘meegesmokkeld’ waardoor we nóg beter sliepen. De nacht erop ook weer een heerlijke nacht gehad. Tijdens deze twee nachten en één dag leerden we veel leuke mensen kennen. Je zit zo dicht op elkaar en deelt dezelfde droom, waardoor contact maken bijna vanzelf gaat.
Jekaterinenburg (dag 5 en 6)
Next stop: Jekaterinenburg! Rond 10 uur ingecheckt in ons hotel en even heerlijk kunnen douchen. Toch wel fijn na twee nachten in de trein. Ook in Jekaterinenburg veel gezien. Geluncht in de voormalig kantine van de KGB (aanrader!), gekeken naar een balletvoorstelling in het Ekaterinburg State Academic Opera and Ballet Theatre, naar de Square of the Soviet Army, de grens Europa/Azië bezocht en alles over de Romanovs gehoord inclusief een bezoek aan de Kathedraal op het bloed. Érg indrukwekkend. Helemaal omdat de moord op de Russische tsaar en zijn familie nog niet eens zo heel lang geleden gebeurde, in 1918. Het klooster (Ganina Jama) wat rond de mijnschacht waar ze zijn gevonden is gebouwd, is erg nieuw (rond 2003 geopend) maar niet minder interessant. Zeker een bezoekje waard dus. Na alle cultuur in Jekaterinenburg gingen we boodschappen doen voor de komende treinreis, drie dagen! Ik vond het erg fijn dat we al eerder een dagje hebben ‘proefgedraaid’ in de trein. Zo wist ik een beetje wat we konden verwachten en ook wat we nodig hadden aan boodschappen. Je kunt bijvoorbeeld wel avondeten in de trein maar het is nooit zeker of er plek is in de diningcoupé. Dus voor drie keer ontbijt, lunch en avondeten meegenomen! En natuurlijk een lekker biertje, wodka (sssht) en chips.
Trein (dag 7, 8 en 9)
Je leert de kleine dingen waarderen in de trein. Bijvoorbeeld als je erachter komt dat het raam in je coupé open kan!! Dat is echt zo fijn! De temperatuur in de trein stoken ze namelijk op tot 25 graden. Je kunt dus helemaal niets zelf regelen. Een raam wat open kan, is dan echt een mega geluksmomentje. Nog een geluksmomentje is als je gids uit het niets zegt dat je kan douchen tijdens een lange stop in Novosibirsk. Nog nooit zo’n lekkere douche gehad! In de trein ontmoet je veel verschillende mensen. Locals maar ook Chinezen, Australiërs, Duitsers, Armeniërs en best veel Nederlanders. Mensen zoeken elkaar snel op en voor je het weet zit je met z’n allen in een coupé een wodkaatje te drinken. De coupé is niet groot maar als je wilt, kan je er met 14 man in (wel een beetje proppen). Gegarandeerd een gezellige avond met de nodige sterke verhalen. Ik heb veel van mijn groepsgenoten goed leren kennen. Misschien klinkt het raar maar je wordt al heel snel een soort van familie tijdens die 21 dagen. Je leert elkaar echt kennen en je deelt de diepste gevoelens met elkaar. Heel bijzonder en fijn! Mijn vader en ik hebben echt blijvende vrienden gemaakt. Tijdens deze rit heb ik ook heerlijk bij het raam gezeten met een boek erbij. Niets is meer relaxed dan genieten van een goed boek. Ik kan je vertellen dat wanneer je de trein uit stapt, je helemaal zen bent. Op dag 9 reden we vanaf het middaguur langs het Baikalmeer met de trein. Hier maakten we de mooiste foto’s. Prachtige plaatjes van het meer met besneeuwde bergtoppen en nog net de achterkant van de trein op de achtergrond, WAUW.
Ulan-Ude (dag 10, 11, 12 en 13)
Hotelletje aan het Baikalmeer! Ik zeg het nog een keer, wat een bijzonder gebied zeg. Zeker als je beseft dat het meer ongeveer 20% van al het zoetwater ter wereld bevat. Het is dan ook net zo groot als België. Ulan-Ude zelf stelt niet zo heel veel voor.
Een megagroot hoofd van Lenin (grootste ter wereld) is het meest bijzondere wat de stad te bieden heeft. Leverde wel weer leuke (groeps)foto’s op. 
In de omgeving is er veel te doen! Aanraders: Old Believers Village (Tarbagatai), lookout point op de Selenga river, Barguzinskiy datsan (temple) met de
steen waar veel mensen de godin Yanzhima in zien, de Hot Springs, traditionele Russische sauna (Banja) en Bayangol village. De reis naar Bayangol village was een enorm lange trip (4 uur heen en ook 4 uur terug), maar zeer de moeite waard. De inwoners
van dit kleine dorp hadden speciaal voor ons een schaap geslacht. We kregen een traditionele maaltijd voorgeschoteld en werden getrakteerd op allerlei mooie dansen en spellen. Ik ben nog even het dorpje ingelopen en een potje basketbal met
de kinderen daar gespeeld. Wat ik over die traditionele maaltijd kan zeggen, is dat het erg bijzonder was. Ik denk dat alle onderdelen van het schaap op tafel stonden. Ik twijfelde op een gegeven moment of ik naar de binnenkant van de darm of
de tong van het schaap zat te kijken. Ik heb er niet te lang over nagedacht en nam snel een hap van het gekookte aardappeltje dat gelukkig ook op mijn bord lag. Ze hadden in ieder geval érg hun best gedaan voor ons.
Trein (dag 14)
Op weg naar Mongolië. Ergens vond ik het best wel jammer om Rusland te verlaten. Ben stiekem een beetje verliefd geworden op het mooie landschap én de mensen. Het werd een rumoerige nacht met weinig slaap. Strenge grenscontrole tussen Rusland en Mongolië en dat kost dus veel tijd. Volgende ochtend arriveerden we al vroeg in de hoofdstad van Mongolië.
Ulaanbaatar (dag 15, 16 en 17)
De aankomst op zich was al een bijzondere ervaring. Onze gids waarschuwde ons voor zakkenrollers op het station ‘’they are waiting for fresh tourist meat’’. Er liepen inderdaad een hoop rare types rond. Gelukkig had iedereen zíjn spullen nog toen we het busje in stapten. Maar dan het platteland van Mongolië! Aanraders: Traditional Mongolian Throat Singing, Chinggis Khan Monument, overnachten in een traditioneel Gerkamp in Terelj National Park, sterren kijken en Aryapala meditation and initiation center. Al deze uitstapjes zou ik zonder twijfel nog eens over willen doen. Toen we de hoofdstad verlieten begon voor mij een van de mooiste gedeeltes van de reis. Op je rug sterren kijken met de hele groep, midden in de nacht, boven op een berg bij het Gerkamp, dat vergeet ik nooit meer… Daarna nog een dag en nacht terug naar Ulaanbaatar. Wat je daar wel goed kunt, is souvenir shoppen. Vooral bij Mary and Martha. Een knus winkeltje waar alle (fairtrade)spulletjes worden gemaakt door vrouwen die daar een eerlijke prijs voor krijgen. Oh ja, en de sky-bar is een aanrader als je van lekkere cocktails houdt! De wc is daar ook een bijzondere belevenis. Er zit een glazen wand in zodat je mooi uitzicht hebt op de stad (en de stad dus ook op jou!)..
Trein (dag 18) In de trein richting Beijing!
Iedereen heeft praktisch de hele dag geslapen. Ulaanbaatar heeft ons echt uitgeput. ’s Avonds kwamen we aan bij de Mongools-Chinese grens. Ook die controle duurt lang. We moesten allemaal de trein uit om door een soort douane te gaan. Tip: neem al je spullen mee uit de trein. Sommigen lieten het liggen en konden alles daarna bij elkaar zoeken. De douane had alles op één grote stapel gegooid. Beijing here we come!
Beijing (dag 19, 20 en 21)
Je ziet het meteen als je Beijing binnenrijdt. Flats, flats en nog een flats. In alle soorten en maten. Chinezen hebben twee weken per jaar vakantie, dan is dus heel China vrij. Laat nou één van die twee weken precies
gelijk met ons bezoek vallen! Ik had dus veel drukte verwacht maar achteraf gezien hadden we geluk. Alle fabrieken lagen stil waardoor er nul smog was. En het was ook nog eens een graad of 22 met een strak blauwe lucht en een heerlijk zonnetje.
Ook de drukte viel mee. Een hele verademing na de viezigheid en chaos van Ulaanbaatar. Natúúrlijk zijn we naar de muur geweest! Dat hoort er gewoon bij. Omdat we erg vroeg vertrokken (06.30u), stonden we al om 08.00 uur op de muur. We waren als
een van de eersten boven wat ontzettend mooie uitzichten en foto’s van een bijna lege muur heeft opgeleverd. Dat had ik totaal niet verwacht. Het is dus echt de moeite waard om hier vroeg voor je bed uit te komen. Je kunt kiezen hoe je naar boven
gaat. Met een gondel (heen en terug) of met een tweepersoons soort skilift. Ga je met de skilift dan kun je ook via een supergave rodelbaan naar beneden. Echt een aanrader! Het gaat er dan niet om wie als eerste beneden is, maar je kunt zo genieten
van de mooie uitzichten.
Als je lang en blond bent, vinden Chinezen je om de een of andere reden erg interessant. Vooral kinderen. Ik denk dat ik op z’n minst met veertig kinderen en nog vijf volwassenen op de foto ben geweest. Mijn vader heeft me op een gegeven moment mee moeten slepen. Bizar om mee te maken, moet ik zeggen. Verder heeft de muur mij echt positief verrast. Je ziet er natuurlijk veel foto’s van maar het is zeker ook de moeite waard. Wat een indrukwekkend en mooi bouwwerk zeg! Helaas waren de tickets voor de Forbidden City uitverkocht (waarschijnlijk vanwege die Chinese vakantie). Wel zijn we naar een nabijgelegen park gegaan om van een afstand naar de stad te kijken. Verder hebben we ons hele verblijf in China heerlijk gegeten. De afhaalchinees in Nederland lijkt in niets op het echte Chinese eten. Veel groente, heerlijk vlees en totaal niet vet. En je eet het als een soort tapas. Veel gerechten op een (bij voorkeur ronde tafel) en je deelt alles met elkaar. Verdere aanraders: Kungfu voorstelling bijwonen (bijvoorbeeld in het Beijing Red Theater), shoppen in de binnenstad van Beijing en Peking Duck eten bij Laozhaiyuan. O ja, vergeet niet een goede VPN app te downloaden (bijvoorbeeld Tunder VPN). Anders heb je je hele verblijf in China geen WhatsApp, Facebook of Instagram. China blokkeert deze apps namelijk. Via een VPN app kan je deze blokkade omzeilen.
Home-sweet-home
Op dag 21 was het weer tijd om naar huis te gaan. Om eerlijk te zijn, afscheid nemen viel ons allemaal best wel zwaar. We zijn met z’n allen zo close geworden afgelopen drie weken, dat het even slikken was toen we op het vliegveld waren. Toch was het ook heerlijk om onze familie weer te zien en ’s avonds in mijn eigen bed te slapen. Ik heb na thuiskomst er ongeveer een dag over gedaan om de jetlag kwijt te raken. Van Beijing naar huis gaat de tijd zes uur terug. Ik ben de eerste dag thuis om 22.00 uur naar bed gegaan Nederlandse tijd. Voor mijn gevoel was het dus al 04.00 uur ’s nachts. Daar moet je even doorheen en dan ben je zo weer de oude!
Bij mijn vader ligt dit íéts anders. Hij heeft tot op heden (bijna twee weken later) zijn horloge nog steeds niet teruggezet op Nederlandse tijd. En als ik hem vraag waarom hij dat in hemelsnaam nog niet gedaan heeft, zegt hij: ‘’Ik wil het geweldige gevoel van de reis gewoon zo lang mogelijk vast houden.’’ En dat zegt denk ik genoeg over hoe fantastisch we het hebben gehad! Als allerlaatste wil ik heel veel credits aan onze gids Ksenia geven. Mede dankzij haar hebben wij zo van onze droomreis genoten. Ze zorgde er voor dat het busje voor ons klaar stond, dat het eten altijd piekfijn geregeld was en kwam met opties voor mooie excursies die ter plekke door haar geregeld werden. Daarnaast konden we ook heerlijk om en met haar lachen. Ze heeft onze reis compleet gemaakt!
Ga jij ook een reis maken met de Trans-Siberië Express? Lees dan hier hoe je je het beste kan voorbereiden.
- Deel deze pagina
